Når forureining har ei naturleg forklaring

Pollen og algar kan sjå ut som feitt

I Noreg strekk pollensesongen seg frå februar til august, litt avhengig av temperatur og andre meteorologiske forhold. Pollen frå ulike blomar og treslag kan kome i så store mengder at det blir synleg både i lufta og på vassoverflata.

Mest tydeleg er pollen frå furu, som blir spreidd i store mengder mot slutten av mai og tidleg juni. Einskilde år kan mengdene vere så store at det blir danna store, samanhengande gule lag på vassoverflata, både sjø og ferskvatn. Pollenet blandar seg med store mikroskopiske algar og kan kjennast sleipt når ein tar på det. Det er lett å få assosiasjonar til feitt.

Sjøvatn inneheld restar frå nedbryting av mikroorganismar

Heile året blir små partiklar transportert med vinden for til sist å hamne på vassoverflata. Dette gjeld ikkje berre gult pollen, men òg pollen av ulike fargar, ulike små støvpartiklar og sporar frå sopp. På stille dagar legg dette seg på overflata.

Sjøvatn er ikkje berre vatn, men inneheld òg restar frå nedbryting av daude algar og mikroorganismar. Mykje er protein, men det kan òg vere restar av feitt. Alt blandar seg til ein graut som flyt på overflata heilt til vind og bølgjer bryt det ned og blandar det inn i vassmassane, før det heile søkk til botn.

Nokon enkle sjekkpunkt

Det er bra at det vert meldt ifrå om forureining. Men, det er ikkje alt som er forureining, sjølv om det kan sjå slik ut ved første augnekast.

Når du ser noko som du meiner kan vere forureining, kan du vurdere eit par enkle sjekkpunkt. Om det du ser kan sjåast både på sjø og på ferskvatn, kan du vere rimeleg trygg på at det ikkje er forureining. Om det du ser finst «over alt» er det òg truleg at det har ei naturleg forklaring. Er du i tvil, send ei melding til Statsforvaltaren, gjerne med bilete.